28 Φεβρουαρίου 2025 - Ακόμα μια αρνητική διάκριση για την Κυπριακή Δημοκρατία
Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που καταδικάζει την Κύπρο για την υπόθεση της 19χρονης Βρετανίδας, αποτελεί ένα ηχηρό πλήγμα για το κράτος δικαίου στη χώρα μας. Αντί να προστατεύσουν το θύμα, οι αρχές το εξανάγκασαν να ανακαλέσει, το παρέπεμψαν σε δίκη και τελικά το καταδίκασαν. Δεν ήταν απλώς ένας λανθασμένος χειρισμός· ήταν μια αλυσίδα αποφάσεων που οδήγησαν σε δευτερογενή θυματοποίηση μιας γυναίκας που είχε ήδη υποστεί βία.
Το ΕΔΑΔ δεν κατέδειξε απλώς μεμονωμένα λάθη. Έθεσε προ των ευθυνών της μια πολιτεία που εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τις καταγγελίες σεξουαλικής βίας με δυσπιστία, προκατάληψη και – όπως φάνηκε ξεκάθαρα σε αυτή την υπόθεση – με εχθρότητα. Όταν το ίδιο το δικαστήριο αναγνωρίζει ότι τέτοιες πρακτικές ενδέχεται να υποκρύπτουν βαθιά ριζωμένη ανισότητα απέναντι στις γυναίκες, δεν μιλάμε απλώς για μια άδικη απόφαση, αλλά για μια βαθιά προβληματική νοοτροπία που διαπερνά τους θεσμούς μας.
Η Κύπρος δεν μπορεί να παραμείνει μια χώρα όπου τα θύματα φοβούνται ότι αν μιλήσουν, θα βρεθούν στο εδώλιο. Δεν μπορεί να ανέχεται μια κουλτούρα ατιμωρησίας, όπου η προστασία των θυμάτων θεωρείται δευτερεύουσα και οι καταγγελίες αμφισβητούνται εξ ορισμού.
H καταδικαστική απόφαση του ΕΔΑΔ μάς φέρνει όλους προ των ευθυνών μας. Η Δικαιοσύνη δεν λειτουργεί μόνο στα χαρτιά· πρέπει να εφαρμόζεται στην πράξη. Για να γίνει αυτό, απαιτούνται:
Ειδική εκπαίδευση των αρχών ώστε να αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα και σεβασμό τις καταγγελίες σεξουαλικής βίας.
Συγκεκριμένα μέτρα προστασίας για τα θύματα, ώστε να αισθάνονται ασφαλή να καταγγείλουν.
Λογοδοσία για όσους χειρίστηκαν την υπόθεση με ανεπάρκεια, προκατάληψη ή αδιαφορία.
Πραγματική εφαρμογή του νόμου, ώστε καμία γυναίκα να μη νιώθει ότι το σύστημα θα στραφεί εναντίον της αν ζητήσει δικαιοσύνη.
Δεν μιλάμε για μια απλή υπόθεση του παρελθόντος. Μιλάμε για ένα μέλλον όπου κανένα θύμα δεν θα βρεθεί ξανά σε αυτή τη θέση. Και αυτό είναι ευθύνη όλων μας.